Droog riet uitgraven in de Makkumer Noordwaard en dat vervolgens bij de Vismigratierivier bij Kornwerderzand weer laten groeien. Het is een van de Natura 2000-maatregelen uit het samenwerkingsproject Versterken Friese IJsselmeerkust van Provincie Fryslân, Rijkswaterstaat en it Fryske Gea. Zo maken we aan de ene kant meer ruimte voor waterriet én verstevigen we aan de andere kant de oever. Een mooi voorbeeld van samenwerken en hergebruik van materiaal.

Jeroen Koeleman is als technisch projectleider namens provincie Fryslân betrokken bij de ‘riettransplantatie’. De hele operatie is een win-win voor alle betrokken partijen, stelt hij. De sleutel tot succes: riet uit hetzelfde gebied en nauwe samenwerking tussen alle partijen.

‘Het is heel belangrijk dat we met riet werken dat al groeit in hetzelfde gebied. Wij bouwen een dam in de wildernis,’ zegt Koeleman. ‘Die staat vol op de wind en in het water. Dat eist iets van het product, van het riet. Nieuwe rietplanten slaan moeilijker aan of spoelen weg. Bestaand riet heeft zichzelf bewezen, de kans dat dat niet aanslaat is kleiner. Op het Zwarte Water (Overijssel) zien we dat het kan, daar is het riet bij een vergelijkbaar project ook goed aangeslagen.’

Klei en riet

‘Allereerst brengen we klei uit de Friese meren naar de Vismigratierivier, vervolgt Koeleman. ‘Dat creëert een voedingsbodem voor het riet. Daarna brengen we grond met riet van de Makkumer Noordwaard naar de Vismigratierivier. Dat riet wordt daar achter de klei neergelegd. Baggerwerken Oosterwolde snijdt het riet uit. Het bedrijf was al betrokken bij meerdere succesvolle projecten Ze ontwikkelden er zelfs een eigen riettransplantatiemachine voor. Die snijdt per keer een blok van 2 x 1 x 0,5 meter grond met riet uit. Dat riet brengen ze vervolgens naar de Vismigratierivier.’

Rondjes maken

Sinds  1 februari  is het project in volle gang. Koeleman: ‘We maken steeds een rondje. We halen klei op bij het provinciale baggerdepot De Kûfurd (Koevordermeer), die varen we naar de Vismigratierivier. Als die op de dam is gelegd, varen we naar de Makkumer Noordwaard voor rietgrond, die weer naar de Westflank van de Vismigratierivier wordt gebracht – en zo gaat het alsmaar rond.’