Door de Vismigratierivier kunnen miljoenen vissen straks vrij tussen de Waddenzee en het IJsselmeer trekken. Een uniek getijdensysteem zorgt voor een natuurlijke overgang tussen zout en zoet water. Het gebied aan de kant van de Waddenzee is nu af. Via deze plek zwemmen de vissen vanaf zee de rivier op, of vanaf het binnenland de zee in. Nét als bij een echte riviermonding.

Voordeur naar het achterland

De Vismigratierivier wordt naast de Lorentzsluizen bij Kornwerderzand aangelegd. Deze sluizen spuien overtollig zoet water uit het IJsselmeer de Waddenzee op. Trekvissen ruiken en proeven dit water en worden zo naar de Vismigratierivier gelokt. Via twee openingen in een bestaande leidam in de Waddenzee zwemmen de vissen naar binnen. In deze kunstmatige riviermonding komen zoet en zout water langzaam samen. In het midden ligt een natuureiland. Hier kunnen vissen in het ondiepe water schuilen. Het gebied staat in directe verbinding met de Waddenzee, waardoor het eiland bij vloed helemaal onder water verdwijnt. Uiteindelijk zwemmen de vissen via de doorgang in de Afsluitdijk de Vismigratierivier op. Daarna bereiken zij het IJsselmeer. Vissoorten zoals de Europese aal zwemmen verder het Rijnsysteem in, helemaal tot aan de Zwitserse Alpen.

Duurzame samenwerking

Van Oord (namens IJsselmeerwerken VOF) heeft de riviermonding kunnen maken met materialen uit de directe omgeving. Het natuureiland bestaat bijvoorbeeld voor een groot deel uit zand dat vrijkwam bij het afgraven van de inzwemopeningen. Deze openingen zijn gemaakt door bouwconsortium Levvel (BAM, Van Oord, Rebel, Invesis). Zo kunnen we door goede onderlinge afstemming zo circulair mogelijk bouwen. Met het afronden van de inzwemopeningen zit het werk van Levvel aan de Vismigratierivier erop. Ondertussen werken de andere uitvoerders verder aan de Vismigratierivier.

Bekijk voor meer informatie de projectpagina Vismigratierivier of www.vismigratierivier.nl, een website van de initiatiefnemers.